آیه مجیء
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام آیه | مجیء |
| واقع در سوره | فجر |
| شماره آیه | ۲۲ |
| جزء | ۳۰ |
| اطلاعات محتوایی | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | اعتقادی |
| درباره | صفات خبری |
| سایر | آيات متشابه |
آیه مَجیء یا آیه صفت مَجیء بیست و دومین آیه سوره فجر است که صفت آمدن را به خدا در روز قیامت نسبت داده است. از نگاه کلام شیعه صفتهای مخلوقات مثل آمدن و رفتن را نمی‌توان به خدا نسبت داد. از این رو مفسران این آیه را به معنای آمدنِ حکم و امر خدا تفسیر کرده‌اند. این آیه از آیات متشابه دانسته شده که با آیات مُحکم تفسیر می‌شود.
متن آیه
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
|
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند
|
واژه‌شناسی
واژه مجئ برگرفته شده از کلمه جاء به معنای آمدن است.
در بیست و دومین آیه سوره فجر صفت آمدن به خدا در روز قیامت نسبت داده شده است از این رو نام آن را آیه مجئ یا آیه صفت مجئ گفتهاند.
تفسیر
آیه ۲۲ سوره فجر از جمله آیات متشابه دانسته شده است که با آیات محکم تفسیر می‌شود.
این آیه به خدا صفت آمدن را نسبت داده که از جمله ویژگی مخلوقات و از صفات خبری است. فرقه مُشَبِّهه یا مُجَسِّمه از این آیه برای اثبات مدعای خود مبنی بر شباهت خداوند به مخلوقات و جسمانی بودن او، استدلال کرده است. این‌گونه نسبت‌ها به خداوند از نگاه کلام شیعه صحیح نیست. مفسران براساس برخی آیات و روایات از امامان معصوم، این صفت را به آمدنِ امر و حکم خداوند دانسته‌اند. برخی دیگر از جمله فیض کاشانی، بنابر روایتی از امام رضا(ع) آمدن و مجیئ را به معنای ظهور و آشکار شدن قدرت خداوند تفسیر کرده‌اند.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع، ذیل ماده جیأ.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ نامه علوم قرآن، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۱۰۲.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۲۸۴.
- ↑ حلی، نهج الحق وكشف الصدق، دارالکتاب اللبنانی، ص۴۷.
- ↑ حلی، نهج الحق وكشف الصدق، دارالکتاب اللبنانی، ص۴۷.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۲۸۴.
- ↑ فیض کاشانی، الصافی، ۱۳۷۳ش، ج۵، ص ۳۲۶.
منابع
- ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع، بیتا.
- حلی، یوسف بن مطهر، نهج الحق وكشف الصدق، بیروت، دارالکتاب اللبنانی، بیتا.
- دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ نامه علوم قرآن، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۴ش.
- طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، الاعلمی، ۱۳۹۰ق.
- فیض کاشانی، ملامحسن، الصافی، تهران، مکتبه الصدر، ۱۳۷۳ش.